ماسه چراغی را بیشتر بشناسیم!

ماسه چراغی یکی از روش های بسیار متداول در صنعت ریخته گری ایران برای ساخت قالب ماسه ای بخصوص ماهیچه گیری و قالب پوسته ای (روش شل) است. این روش از نوع جعبه گرم با رزین فنولیک است. از میان رزین های فنولیک، اوره فرمالدهید و فنول فرمالدهید به ماسه ی سیلیسی یا زیرکنی با درجه خلوص زیاد و مواد آلی و خاک رس کم اضافه می شود. ماسه چراغی به صورت آماده به مصرف و در دانه بندی های مختلف عرضه می شود. این ماسه پس از قالب گیری  در ریخته گری ها، تحت حرارت به استحکام لازم می رسد.

شرکت های عرضه کننده ی ماسه چراغی، رزین های اوره فرمالدهید و فنول فرمالدهید را به عنوان چسب به همراه یک اسید یا فعال کننده ی نیتراتی یا کلریدی و مواد دیگری به عنوان روان کننده یا سایر نقش ها به ماسه اضافه می کنند. مقدار این مواد در فرمول سازنده های مختلف می تواند متفاوت باشد. در یک فرمول، رزین در حدود 0.5 درصد و اسید در حدود 0.1 درصد وزن ماسه به آن اضافه می شود. در یک فرمول دیگر، رزین به مقدار 2-1.4 درصد و اسید در حدود 0.5-0.3 درصد وزنی ماسه به آن اضافه می شود. پلیمریزاسیون این مواد در داخل ماسه چراغی در دمای حدود 200-150 درجه سانتیگراد منجر به سخت شدن قالب می شود.

از ماسه چراغی بر پایه رزین فنول فرمالدهید نووالاک در قالب گیری پوسته ای (shell molding) هم استفاده شود، به این نوع ماسه چراغی، ماسه شل هم می گویند.